Şu internet ufkumuzu pek bir genişletti. Öyleki her sabah blogları gezip "bu da bugün giydiğim" ay bu rimel daha bir dolgu gösteriyor kirpikleri" tadında yazıları okudukça depresifliğim başımı aşıyor resmen. Ben naçizane, her sabah alarmdan yaklaşık 40 dak. sonra uyanıp, gözlerimi açamadan elime geçeni giyip arz-ı endam eyliyorum zira tüm gün. Öyle ki, bazen mazallah ayaya falan denk gelirsem suretime korkmuş gözlerle bakıyorum resmen.
Her gece de yatmadan önce aynı terane. Yarın sabah erken uyanıp, normal insanlar gibi kahvaltı yapıcam, nette şööyle bir gazetelere göz atıcam, makyajsız evden adım atmıcaaam. Peh nerdeeeee?? Boşuna dememişler insanoğlu çeşit çeşit diye, e bendenizde pejmürde çeşitlerdenim galiba.
Kendimi şöyle topuklular, elbiseler, hafif makyajlar falan Adriana Lima tadında hayal ediyor ama her gün farklı bir gerçeğe uyanıyorum. Hayır pes edicem, gururuma yediremiyorum. Sürekli bi yarın abicim, yarın kadın gibi kadın olucam söylemleri. Mevcut halimle ben de blog camiasına özenip "bugün ne giydim postu yapsam, mazallah yüzyılın rüküşü seçilirim falan. En iyisi mi ben, depresif depresif yerimde oturup, hayaller kurmaya devam edeyim. En büyük hayalim de bir gün kadın gibi kadın olmak.
